رنگینک

                     دامن کوه

باز هم حسودی می کنم               بر دامن پر برف کوه

با آن لباس خوشگلش                   زیباییش آرد به رو

نزدیک صبح، وقت غروب             خورشید و کوه دست می دهند

آن وقت هاست که دامنش            چین می خورد، برق می زند

وقتی زمستان می شود                 پیراهن کوه نقره ایست

پیراهنش رنگین شود                     هر وقت بهاران ها رسید

چشمت اگر بر کوه خورَد               غرق تماشا می شوی

عظّمت و شکوه را                          یاد می کنی، شاد می شوی     

بر شهرتش افزون شود                   آن کس که کوه را آفرید

یادا خداوند بزرگ                          چون ماه و اختر آفرید

                                                                 بانو چیستا

هر چقدر خوشتون اومده نظر بدید و اون تیک کنار عنوان پست رو بزنید

اگه بازم خواستید بگید تا بگردم از این خانم براتون شعر پیدا کنم